ചക്രവര്‍ത്തിനീ നിനക്കു ഞാനെന്റെ
ശില്പഗോപുരം തുറന്നു
പുഷ്പപാദുകം പുറത്തു വെയ്ക്കു, നീ
നഗ്നപാദയായ് അകത്തു വരൂ
(ചക്രവര്‍ത്തിനീ)
സാലഭഞ്ജികകള്‍ കൈകളില്‍
കുസുമതാലമേന്തി വരവേല്‍ക്കും
പഞ്ചലോഹമണിമന്ദിരങ്ങളില്‍
മണ്‍വിളക്കുകള്‍ പൂക്കും
ദേവസുന്ദരികള്‍ കണ്‍കളില്‍
പ്രണയദാഹമോടെ നടമാടും
ചൈത്രപദ്മദല മണ്ഡപങ്ങളില്‍
രുദ്രവീണകള്‍ പാടും ... താനേ പാടും
(ചക്രവര്‍ത്തിനീ)
ശാരദേന്ദുകല ചുറ്റിനും
കനക പാരിജാതമലര്‍ തൂകും
ശില്‍പ്പകന്യകകള്‍ നിന്റെ വീഥികളില്‍
രത്നകമ്പളം നീര്‍ത്തും
കാമമോഹിനികള്‍ നിന്നെയെന്‍ ഹൃദയ
കാവ്യലോക സഖിയാക്കും
മച്ചകങ്ങളിലെ മഞ്ജു ശയ്യയില്‍
ലജ്ജകൊണ്ടു ഞാന്‍ മൂടും ... നിന്നെ മൂടും
(ചക്രവര്‍ത്തിനീ)
Empress.
Empress, I have swung open
My tower of sculptures for you.
Leave your flower sandals outside
And come in on your naked feet.
Sculpture maidens bearing trays
Of flower petals, will welcome you.
Flames will flower in clay lamps
In shrines wrought of five metals.
Celestial beauties, their eyes
Thirsting for love, will dance.
And upon Spring’s lotus petal dais
Rudra veenas will play ...
Will play on their own.
Autumn’s crescent moon will shower
Golden Parijatha flowers around you.
Statue maidens will unroll
Colorful carpets on your path.
Seductive beauties will make you
My companion in the lyrical land of my heart.
In the inner bed chambers
On your sweet bed
I shall heap tender shyness
I shall cover you in tender shyness.
No comments:
Post a Comment